Σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες δεν συστήνεται η εφαρμογή διαιτητικών σχημάτων, όπως οι διάφορες «αντικαρκινικές δίαιτες» οι οποίες περιορίζουν την ενεργειακή πρόσληψη σε ασθενείς με ή σε κίνδυνο υποθρεψίας και μπορούν ενδεχομένως να θέσουν σε κίνδυνο τον ίδιο τον ασθενή. [1] Αν κάτι ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, πιθανόν να είναι έτσι. Πολλές μεμονωμένες μελέτες έχουν εστιάσει σε κάποιο διατροφικό συστατικό ή και τρόφιμο βγάζοντας αποτελέσματα τα οποία όμως δεν επαρκούν για να αποδείξουν μια νέα διατροφική προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου.

Για να υιοθετηθεί μια θεωρία ότι ένα διατροφικό μοντέλο ή διατροφικό συστατικό βοηθάει στον καρκίνο πρέπει να έχουν προηγηθεί πολλές κλινικές μελέτες και έρευνες τα αποτελέσματα των οποίων θα φτάνουν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα. Γενικώς πρέπει να έχουμε κατά νου ότι δεν φτάνουμε σε ακραίες καταστάσεις διότι πολύ απλά δεν χρειάζεται και ενδεχομένως να μη μας ωφελήσει στη δεδομένη κατάσταση, όπως για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια μιας αντονεοπλασματικής θεραπείας ή ενός προγραμματισμένου χειρουργείου, να αποκλείσουμε συγκεκριμένα τρόφιμα ή ολόκληρες ομάδες τροφίμων.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ασθενή που βρίσκεται σε κίνδυνο υποσιτισμού ή βρίσκεται ήδη σε στάδια καχεξίας, σαρκοπενίας, ή σαρκοπενικής παχυσαρκίας. Πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι πριν αποκλείσουμε ολόκληρες ομάδες τροφίμων ή προσφύγουμε στη λήψη συμπληρωμάτων συμβουλευόμαστε πάντα την ομάδα υποστήριξής μας.

Πηγές:

• J. Arends et al. / Clinical Nutrition xxx (2016) 1- 38, ESPEN guidelines on nutrition in cancer patients.