Πάρε κομμάτι ξύλο. Πάρε και μπογιά. Και γράψε πάνω του τη φράση: ‘’Το πρόβλημα είμαι εγώ. Εγώ φταίω’’.
Και αφού το κάνεις, πάρτο και κρέμασέ το απέναντι από το κρεβάτι που κοιμάσαι.
Έτσι, κάθε πρωί που θα ανοίγεις τα μάτια σου, θα το βλέπεις και θα θυμάσαι… Θα θυμάσαι, ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από εσένα, ότι δεν έχεις πάντα δίκαιο, ότι υπολείπεσαι . Θα θυμάσαι, πως δεν είσαι εσύ ο τέλειος και όλοι οι άλλοι λάθος.
Θα θυμάσαι, πως πρέπει να έχεις ‘’γρήγορο νου’’ και να κάνεις συνέχεια την αυτοκριτική σου. Θα θυμάσαι, πως είσαι άνθρωπος με λάθη, πάθη και αδυναμίες.
Ατελής ακόμα. Στον στίβο της αγιότητας, υπάρχουν πτώσεις, τραύματα, πληγές για τον καθένα.
Εμφανής πολλές φορές. Εσύ να τις βλέπεις με συμπόνοια, με ενσυναίσθηση .
Σαν συμπάσχων. Φέρεις τα ίδια σημάδια. Αν ο καθένας μας έβλεπε το δοκάρι που έχει καρφωμένο στο μάτι του, ο κόσμος μας θα ήτανε πολύ καλύτερος, με συμπόνοια, σύμπνοια, καλοσύνη και αγάπη.
